Eve geç gelmeyi alışkanlık haline getirmiş olan İdris, o gün eve erken gelir. Eşini dudaklarındaki ruzu silmeye çalışırken görür ve aynı zamanda poyrazlı bir havada evin penceresi de açıktır. Şüphe duygusu İdris'in içini bir tahtakurusu gibi kemirmeye çoktan başlamıştır.
