Belki de ölümden de beter bir yazgı… Maksym Nakonechnyi’nin bu ilk uzun metrajlı filmi, Ukrayna’nın dürüstlük, özgürlük ve gelecek için mücadele eden kadın savaşçılarına adanmış sert bir tanıklık sunuyor. Aylarca Donbass’ta esir tutulan Ukraynalı hava keşif uzmanı Lilya, sonunda ailesinin yanına döner. Ne var ki, esaretin travması hayallerle karışık bir şekilde ona zulmetmektedir. İçinde bir yerlerde, yaşadıklarını asla unutmamasına yol açan bir şeyler büyüse de kendini bir mağdur olarak görmemekte, bu yüzden de bir türlü özgürleşememektedir. Cannes’da Belirli Bir Bakış bölümünde ilk gösterimini yapan bu filmi yapma fikri yönetmen Nakonechnyi’nin aklına ilk kez 2018’de, Ukraynalı kadın savaşçılar hakkında bir belgeselin kurgusunu yaparken gelmiş: “Olay örgüsünü yazdığımda son derece umutsuz anlarda yeşeren umut ve insanlık hakkında bir hikâye anlatmak istedim. Savaş silahların susmasıyla bitmeyecek, ama insan en sert ve görünmez izleri bile silip aşabilir.”
