Dr. Jekyll, bir bedende yasayan iyilik ve kötülüğü birbirinden ayırabilecek ve bulduğu kimyasal bir karışımla ikinci kimliği baska bir bedende yaşatabilmeyi başaracaktır, ilacı kendi üzerinde deneyince Dr. Jekyll’in yüzü iyilikle ışıldarken, kötünün egemen oldugu diğer kişilik Mr. Hyde’in yüzü ise kararmış gibi olur. Utanmaz, kötü ve alçak bir yaradılışa sahip olan Edward Hyde’in ruhunda yok olan iyilik kavramının yerini tamamen nefret ve kötülük alır. Mr. Hyde’in yüzüne yansıyan kötülük, nefret, seytani yönü ve ahlaki duyarsızlık rahatlıkla görülebilinir. Hırslı, başına buyruk, insani her seye kayıtsız olan Mr. Hyde, hayvani bir içgüdüyle kötülüklerden kötülüklere sıçrarken son derece acımasızdır. Buna rağmen Jekyll, Hyde’in yaptığı suçları tamir etmekten de kendini alamaz, bir bakıma vicdanını rahatlatmaya çalışır.
